بازی موافق، مخالف، ممتنع
پس از نطق موافقین و مخالفین شورای رهبری، زمان رأیگیری فرا رسید. این بار اما رأیگیری بر روال عادی صورت نگرفت. آیتالله حائری شیرازی درخصوص رأیگیری برای تصویب شورای رهبری معتقد است که برخلاف روال قانونی که موافقین باید قیام کنند، از سوی مدیر جلسه اعلام کردند که مخالفین قیام کنند تا وزن آرای ممتنع به نفع موافقین شورای رهبری عمل کند: «قانوناً اینطور است که موضوع شورایی را به رأی گذاشتند موافقین شورا قیام کنند. یکی از بزرگان که مرحوم شده، آمد مقابل هیأت رئیسه گفت: بگویید مخالفین شورا قیام کنند. میگویند چرا؟ دلیل این بود که ممتنعها اضافه بشوند به موافقین و از مخالفین شورا کم بشوند. 30 نفر موافق، 30 نفر مخالف، 15 نفر ممتنع: اگر بگویند مخالفین شورا قیام کنند، 30 نفر میایستند و 45 نفر مینشینند و میگویند رأی نیاورد و اگر بگویند موافقین شورا قیام کنند، 30 نفر میایستند و 45 نفر مینشینند و میگویند موافقت نشد. خیلی تأثیر دارد بگویند موافقین شورا یا مخالفین شورا. خود آقا هم نظرش بر شورایی بود ولی نظر من بر رهبری فردی بود. آمدند گفتند مخالفین شورا قیام کنند، یقین هم داشتند 30 نفر بلند میشوند و بیشتر مینشینند. نگاه کردند دیدند به خواست خدا خیلی جمعیت ایستادند. شمردند دیدند اکثریت است، دوباره شمردند، باز گفتند یک بار دیگر بشمریم، دیدند اکثریت است و دیگر کاری نمیتوانستند بکنند و اعلام کردند نظر خبرگان رهبری فردی است.» (9)
آیتالله امینی نیز با ادبیات دیگری به نوع به رأی گذاشتن شورای رهبری از سوی آقای هاشمی اشاره کرد: «پس از این بحثهای طولانی، قرار شد رأیگیری شود. در این حال طرفداران نظریه فردی میخواستند که ابتدا در مورد شورایی بودن رأیگیری شود، چون میگفتند شورایی رأی نخواهد آورد، سپس فردی رأی میآورد. در مقابل طرفداران شورایی بودن میگفتند ابتدا در مورد فردی بودن رأیگیری کنیم که رأی نمیآورد و شورایی میشود. آقای هاشمی رفسنجانی از کسانی بود که علاقه به شورایی بودن رهبری داشت. من خودم اصرار داشتم که ابتدا در مورد شورایی رأی بگیریم. در نهایت ابتدا در مورد فردی بودن رأی گیری شد که رأی آورد.» (10)
منبع:
9. خبرگزاری مهر، 12/3/1392، کد خبر: 2068765
10. فصلنامه حکومت اسلامی، شماره 41، صص 145-144. آیتالله امینی در خاطرات خود نیز نقل میکند: «آقای هاشمی که جلسه را اداره میکرد، ابتدا رهبری فردی را به رأی گذاشت. اتفاقا رهبری فردی رأی آورد و به تصویب رسید. بعد از آن، آقایان در برابر عمل انجامشده قرار گرفتند و جز تسلیم چارهای نداشتند.» خاطرات آیتالله ابراهیم امینی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 299
ادامه دارد...
کلمات کلیدی: